Galium parisiense (L.), ye una planta yerbácea añal de la familia de les rubiacees.
Descripción
Ye planta polimorfa, similar a Galium divaricatum Pourr. ex Lam., a la que dellos autores consideren subordinada,[1] y de la que s'estrema fundamentalmente poles sos pedúnculos 1-3 vegaes más llargos que los pedicelos, que s'amuesen divaricaos tres l'antesis y relativamente ríxidos, con fueyes llanceoláu-lineares, a la fin reflexes. Inflorescencia oblonga, estrecha, relativamente trupa, coles ramificaciones llaterales curties, erecto-patentes, y frutos polo xeneral cubiertos de pelos ganchudos, dacuando glabros.
Distribución y hábitat
Ye una especie d'amplia distribución por macaronesia, rexón mediterránea, y qu'ocupa el sur, oeste y centru d'Europa y espándese hasta Irán. Alcuéntrase partida por práuticamente tola Península Ibérica. N'Aragón apaez per bona parte del so territoriu, anque siendo más escasa o nula en zones d'altu monte del Sistema Ibéricu y Altu Pirinéu. Forma parte de comunidaes terofíticas nitrófilas que s'instalen en cantos de caminos, campos, turries, y, polo xeneral, sobre suelos alteriaos o removíos, secos y soleyeros, de naturaleza caliar a un altor de 130 a 1500 msnm.
Taxonomía
Galium parisiense describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 108, nel añu 1753.[2]
- Etimoloxía
Galium: nome xenéricu que procede del griegu galion, gala, que significa "lleche", aludiendo a un supuestu usu d'estes plantes pa cuayar la lleche.
parisiense: epítetu xeográficu qu'alude a París.
- Citoloxía
Númberu de cromosomes de Galium parisiense (Fam. Rubiaceae) y táxones infraespecíficos: 2n=64-66, c.66[3]
- Sinonimia
-
Aparine parisiensis (L.) Hill (1770).
-
Aparinella parisiensis (L.) Fourr. (1868).
-
Galium anglicum subsp. parisiense (L.) Nyman (1879).
-
Galium spurium All. (1773), nom. illeg.
-
Galium rubrum Pollich (1776), nom. illeg.
-
Galium anglicum Huds. (1778).
-
Galium perpusillum Gaterau (1789).
-
Galium parviflorum Moench (1794).
-
Galium minutiflorum Brot. (1804).
-
Galium litigiosum DC. in Lam. & A.DC. (1805).
-
Galium tenerum Pers. (1805).
-
Galium gracile Wallr. (1822).
-
Galium axillare C.Presl ex Guss. (1827).
-
Galium litigiosum var. nanum DC. (1830).
-
Galium scabrum Spreng. (1832), nom. illeg.
-
Galium decipiens Jord. (1846).
-
Galium tenellum Jord. (1846).
-
Galium parisiense var. nudum Gren. & Godr. (1850).
-
Galium parisiense var. vestitum Gren. & Godr. (1850).
-
Galium ruricolum Jord. (1852).
-
Galium chamaeaparine Willk. & Mariña (1859).
-
Aparinella decipiens (Jord.) Fourr. (1868).
-
Aparinella litigiosa (DC.) Fourr. (1868).
-
Aparinella ruricola (Jord.) Fourr. (1868).
-
Galium intricatum Lowe
-
Galium parisiense var. lasiocarpum Reut. in Willk. & Lange (1868).
-
Galium anglicum var. chamaeaparine (Willk. & Mariña) Nyman (1879).
-
Galium anglicum subsp. decipiens (Jord.) Nyman (1879).
-
Galium anglicum var. ruricolum (Jord.) Nyman (1879).
-
Galium willkommianum Batt. (1886), pro syn.
-
Galium parisiense var. anglicum (Huds.) Beck (1893).
-
Galium parisiense subsp. anglicum (Huds.) Rouy in G.Rouy & Foucaud (1903)
-
Galium parisiense f. decipiens (Jord.) Rouy in G.Rouy & Foucaud (1903)
-
Galium parisiense var. gracile (Wallr.) Rouy in Rouy & Foucaud (1903)
-
Galium parisiense var. ruricolum (Jord.) Rouy in Rouy & Foucaud (1903)
-
Galium parisiense subsp. tenellum (Jord.) Rouy in Rouy & Foucaud (1903)
-
Galium intricatulum Briq. (1908).[4][5][6]
- Castellanu: amor de portuguesa, espumidella blanca, llámpara, llámpares.[5]
Referencies
Bibliografía
- Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., New York.
- Gleason, H. A. 1968. The Sympetalous Dicotyledoneae. vol. 3. 596 pp. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. O.S. (ed. 3). New York Botanical Garden, New York.
- Gleason, H. A. & A. Cronquist. 1991. Man. Vasc. Pl. N.Y. O.S. (ed. 2) i–lxxv, 1–910. New York Botanical Garden, Bronx.
- Hickman, J. C. 1993. Jepson Man.: Higher Pl. Calif. i–xvii, 1–1400. University of California Press, Berkeley.
- Hitchcock, C. L., A. Cronquist, M. Ownbey & J. W. Thompson. 1984. Ericaceae through Campanulaceae. Part IV. 510 pp. In Vasc. Pl. Pacific N.W.. University of Washington Press, Seattle.
- Marticorena, C. & M. Quezada. 1985. Catálogu de la Flora Vascular de Chile. Gayana, Bot. 42: 1–157.
- Munz, P. A. 1974. Fl. S. Calif. 1–1086. University of California Press, Berkeley.
- Munz, P. A. & D. D. Keck. 1959. Cal. Fl. 1–1681. University of California Press, Berkeley.
- Radford, A. Y., H. Y. Ahles & C. R. Bell. 1968. Man. Vasc. Fl. Carolinas i–lxi, 1–1183. University of North Carolina Press, Chapel Hill.
- Small, J. K. 1933. Man. S.Y. Fl. i–xxii, 1–1554. Published by the Author, New York.
- Zuloaga, F. O., O. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & Y. Marchesi. (eds.) 2008. Catálogu de les Plantes Vasculares del Conu Sur (Arxentina, Sur de Brasil, Chile, Paraguay y Uruguái). Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107(1): i–xcvi, 1–983; 107(2): i–xx, 985–2286; 107(3): i–xxi, 2287–3348.
Enllaces esternos
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.