Hydrozoa (van antieke Grieks ὕδρα hydra, "seeslang", en ζῷον zoon, "dier") is ’n klas baie klein, roofsugtige diere. Sommige kom alleen voor en ander in kolonies; die meeste woon in soutwater. Die kolonies van die koloniale spesies kan groot wees, en in sommige gevalle kan die gespesialiseerde diertjies nie buite die kolonie oorleef nie. ’n Paar genusse in die klas kom in varswater voor. Die klas is verwant aan die jellievis en korale en behoort tot die filum Cnidaria.
Sommige voorbeelde van Hydrozoa is varswaterjellievisse (Craspedacusta sowerbyi), varswaterpoliepe (Hydra), Obelia, Physalia physalis en lugvarings (Sertularia argentea).
Die Hydrozoa-spesies het heeltemal verskillende vorme, leefwyses en afmetings. Die meeste spesies sluit beide ’n poliep- en kwalfase in hul lewenstadiums in, hoewel sommige net die een of die ander het. Hydra het byvoorbeeld geen kwalfase nie, terwyl Liriope nie ’n hidroïedfase het nie.[1]
Die hidroïedvorm is gewoonlik koloniaal, met verskeie poliepe wat aan mekaar verbind is deur buisagtige weefsel. Die kolonies is gewoonlik klein, nie meer as ’n paar sentimeter breed nie, maar sommige in die orde Siphonophorae kan verskeie meter groot word. Hulle het ’n tak- of waaiervormige voorkoms na gelang van die spesie.
Die kwalvormige Hydrozoa is kleiner as die tipiese jellievis – van 0,5 tot 6 cm breed. Hoewel die meeste spesies ’n kwalfase het, is dit by sommige net ’n seksueel voortplantende knop op die oppervlak van die kolonie. Soms het die knoppe geen mond of tentakels nie en bestaan hulle hoofsaaklik uit ’n geïsoleerde teelklier.[1]
Die liggaam bestaan uit ’n ronde sambreelvorm omring deur tentakels. ’n Buisvormige struktuur hang van die middel van die sambreel af en sluit die mond aan sy punt in. Netelselle kom aan die tentakels en om die mond voor. Die mond lei na ’n sentrale maagopening.
Hydrozoa is meestal karnivore. Hulle gebruik hul tentakels om klein planktondiertjes en visse te vang. Sommige lewe in simbiose met alge in hul weefsel. Hier kom sowel geslagtelike as ongeslagtelike voortplanting voor. Die meeste spesies is nie gevaarlik vir die mens nie, maar sommige het ’n dodelike netelgif. Self word hulle deur slakke en ander weekdiere, wurms, seespinnekoppe, seesterre en visse geëet.
Die hidropoliep Turritopsis nutricula is in staat om homself op ’n volwasse leeftyd terug te verander in ’n jeugdige poliep. Dit is die enigste bekende potensieel onsterflike dier ter wêreld.
Wikispecies het meer inligting verwant aan: Hydrozoa
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Hydrozoa.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
Hydrozoa (van antieke Grieks ὕδρα hydra, "seeslang", en ζῷον zoon, "dier") is ’n klas baie klein, roofsugtige diere. Sommige kom alleen voor en ander in kolonies; die meeste woon in soutwater. Die kolonies van die koloniale spesies kan groot wees, en in sommige gevalle kan die gespesialiseerde diertjies nie buite die kolonie oorleef nie. ’n Paar genusse in die klas kom in varswater voor. Die klas is verwant aan die jellievis en korale en behoort tot die filum Cnidaria.
Sommige voorbeelde van Hydrozoa is varswaterjellievisse (Craspedacusta sowerbyi), varswaterpoliepe (Hydra), Obelia, Physalia physalis en lugvarings (Sertularia argentea).
