Ferula assafoetida, conocida tamién de forma embrivida como assafoetida (en hindi ye hing) y en castellán denomada dacuando como asafétida ye una especie de la familia de les apiacees.
Trátase d'una planta yerbácea y perenne que llega a crecer 2 m d'altor, el tueru ye de 5-8 cm de diámetru na base de la planta. Les fueyes son de 30-40 cm de llargor. La flor ye mariella y la planta producir en grandes cantidaes.
Esta planta tien un golor pungente que causó que se denomine de formes bien interesaes nos distintos idiomes, en castellán denominar tamién como "cuchu del diañu" y de esta forma en francés conocer (ente otros nomes) como Merde du Diable; en dellos dialeutos ingleses apaez como Devil's Dung, n'alemán como Teufelsdreck. En turcu conózse-y como Şeytantersi ó Şeytan bökösu ya inclusive Şeytanotu (yerba del diañu).
Como especia de la asafétida emplégase la resina de la planta qu'ensugada y pulverizada resulta ser un condimento típicu de la cocina del Mediu Oriente, emplegáu sobremanera en curries vexetarianos, mueyos, aderezos y platos de pexe. La especia débese freir yá que nel so estáu natural en crudu produz estomagaes y vultures.
Emplégase como ayuda dixestiva, na comida considérase un condimento debíu al conteníu d'acedu ferúlico que tien propiedad conservantes. El so golor ye bien fuerte y tien d'almacenase en recipientes perbién zarraos y herméticos amás de llueñe d'otres especias, de lo contrario la so arume, que ye cheirientu en ciertes cantidaes, podría contaminar les carauterístiques de les otres especias.
El so golor y sabor cuando se cocina ye como un amiestu de cebolla y ayu. Na gastronomía de la India emplégase fundamentalmente pola casta de los comerciantes, según polos jainistas, que nun comen cebolles nin ayos. Esti tipu de especia crez fundamentalamente n'Irán, Afganistán y Caxmir.
La medicina tradicional de la India emplega'l asafétida en diversos remedios pal tratamientu de la histeria según otres enfermedaes nervioses, los problemes dixestivos y emplégase como expectorante nes enfermedaes bronquiales. Tien propiedaes antiespasmódicas. Tanto la Medicina tradicional china como l'Ayurvédica coinciden na so utilidá pal tratamientu de los parásitos intestinales y les merucos.
Na medicina tradicional ye usada como antiespasmódico, cardiotónico, expectorante, sedante, emenagogo, carminativo, diuréticu, antihelmíntico y afrodisiacu.
Contién asarresinotanol, acedu ferúlico, esencia de exenilo, disulfuro de exenilo, vainilla.[1]
Ferula assafoetida describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 248, nel añu 1753. (1 May 1753)[2]
El nome científicu de la planta provién d'un amiestu del persa indicando la pallabra resina (rusti) y del llatín foetida que fai referencia al so fuerte arume sulfuroso.
!["Cymbidium]("https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c1/Cymbidium_Clarisse_Austin_%27Best_Pink%27_Flowers_2000px.JPG/50px-Cymbidium_Clarisse_Austin_%27Best_Pink%27_Flowers_2000px.JPG")
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Ferula assafoetida, conocida tamién de forma embrivida como assafoetida (en hindi ye hing) y en castellán denomada dacuando como asafétida ye una especie de la familia de les apiacees.
!["]("http://ast.wikipedia.org/wiki/Ficheru:Asafoetida.jpg")
