La Paullinia cupana ye un parrotal trepador de la familia Sapindaceae. Ye orixinariu de l'Amazonia, atopáu en Paraguái, Perú, Brasil, Colombia, Costa Rica y Venezuela.
El so frutu, el guaraná, ye ricu en vitamines y estimulantes como la cafeína polo que ye utilizáu pa consumos, principalmente como bébora.
Los frutos tienen pulgu mariellu, colorada o anaranxada y cuando maurecen dexa ver la magaya blanca y la so granes, de manera que paecen güeyos. Les granes contienen una sustanza idéntica a la cafeína dacuando llamada guaranina, otros estimulantes.
El frutu de guaraná ye esféricu, coritu y brillante, asumiendo una forma de cápsula dehiscente de 1 a 3 cáscares, en que'l so interior hai namái una grana . Una vegada algamada'l maduror completu, ábrese parcialmente dexando al descubiertu les granes.
Por cuenta de la so propiedá estimulante, ye usada pa la fabricación de xarabes, barres, polvos y gaseoses. Nel Brasil ye cultiváu nos estaos d'Amazones y Bahia.
El guaraná xuega un importante rol na cultura de los tupí guaraní brasileños. El nome guaraná ye un deriváu de la pallabra "wara'ná" qu'en tupí-guaraní significa "fruta como los güeyos de les persones". Estes tribus creen que la fruta ye máxica pa la cura d'enfermedaes del intestín y una manera de recuperar la fuercia. Tamién creen nel mitu del "neñu divín", que foi asesináu por una culiebra y los sos güeyos dieron vida a esta planta.
Na rexón próxima al conceyu de Maués, onde ye cultivada, los indios de la nación saterê-mawé tienen lleendes sobre l'orixe de la planta.
Tradicionalmente, una vegada recoyíos los frutos, les granes dixébrense y almacenen hasta la fermentadura del arilo, que depués ye estrayíu. Nel intre son turraes y quitar el tegumentu, pa faer un polvu fino de les granes. Los indíxenes dicen qu'esti polvu puede curar munches enfermedaes. El guaraná ye usáu como ingrediente en delles gaseoses y bébores energizantes. Tamién s'emplega como suplementu dietario pa promover la salú y la perda de pesu. Los indíxenes de la selva tropical amazónica utilicen la grana machucada del guaraná como una bébora y como medicina. El guaraná usar pa tratar foria, menguar fatiga, amenorgar la fame, y p'ayuda na artritis. Tamién tien una hestoria d'usu en matinaes per abusu del alcohol y los dolores de cabeza rellacionaos cola menstruación. Les granes turraes son la base d'una bébora refrescante y enerxética. Emplegar con esclavos y porteadores.[ensin referencies]
Amás d'otros compuestos químicos, la planta de guaraná tien cafeína (dacuando llamada "guaranina"), teofilina y teobromina. Los estractos jugosos del guaraná son estimulantes del sistema nerviosu central pol so conteníu cafeínico. Los fabricantes de bébores energizantes suelen amestar cafeína sintética o cafeína natural derivada de la descafeinización.
El Brasil produz distintos tipos de gaseoses con estractos de guaraná que nun contienen cafeína amestada. Caúna estrémase descomanadamente nel so sabor; dalgunos con un pequeñu sabor natural a fruta de guaraná. Nel Brasil, les vientes de bébores de guaraná son mayores inclusive que les de gaseoses de cola. Son polo xeneral gaseoses y dulces, con un gustu bien frutal. La mayoría de les bébores de guaraná son producíes nel Brasil y consumíes ellí o en países cercanos. Paraguái tamién cunta con una gran variedá de marques nacionales de bien bona calidá. Les principales marques paraguayas son Pulp, Maxi, De La Mariña y Niko. Les principales marques brasileñes son Guaraná Antarctica, Guaraná Schin (de Schincariol), Guaraná Brahma (d'AmBev), Kuat y Guaraná Jesus, una marca local brasileña que lleva'l nome del farmacéuticu que lu formuló.[1] Munchos productores locales tamién crean bebíes pero non pa la so esportación. Perú cuenta cola marca Guaraná Backus y la gaseosa PerúCola sabor guaraná. En Méxicu nel 2001 The Coca Cola Company introdució una bébora con esti frutu llamada Senzao, anguaño la bébora menguó na mayoría de la república mexicana y namái ye posible atopala en dellos estaos.
Los estudios con vitamines amuesen beneficios nes funciones cognitives.[2] Nun fueron evaluaes pola Alministración de Drogues y Alimentos (FDA) o otres axencies gubernamentales similares. Nos Estaos Xuníos, el guaraná tien un estatus de GRAS, por casu xeneralmente conceptuada como segura y tien d'etiquetase como non usáu pa diagnosticar, tratar, curar o prevenir nenguna enfermedá.
El Journal of Human Nutrition and Dietetics publicó en xunu de 2001 un estudiu qu'amuesa la perda de pesu en promediu de 5 kg nun grupu que bebió un amiestu de yerba mate, guaraná y damiana, comparáu con un promediu de 0,5 kg de perda nun grupu placebo dempués de 45 díes.[3]
Un estudiu universitariu en Brasil sobre l'estractu de guaraná amosó un amenorgamientu del 37 per cientu na formación de tromboxano dende l'ácidu araquidónico.[4] Esta conclusión ye significativa p'amenorgar los ataques de corazón; una y bones l'escesu de formación de tromboxano puede desenvolver una falla arterial, dando como resultáu un ataque cardiacu o dañu isquémicu.[5]
En 1997 un estudiu estreme sobre los efeutos del guaraná n'actividaes físiques de los aguarones amosó una medría na retención de memoria y un meyor rendimientu físicu comparáu con un placebo.[6]
Otros estudios amuesen les sos propiedaes antiosidantes, antiséptiques y reductores de les célules grases (cuando se combina con Acedu linoleico conxugáu).[7]
Magar, los efeutos colaterales son raros nel guaraná, Drugs.com encamienta: "Considerando l'usu de suplementos herbarios, ye aconseyable la consulta con un profesional d'asistencia médica. Amás, la consulta con un médicu entrenáu n'usu de yerbes y suplementos pa la salú pue ser beneficiosu y la coordinación del tratamientu ente tolos asistentes médicos pue ser ventaxosa". Drugs.com amás alvierte nun entemecer el guaraná cola efedrina.[8]
El procesamientu del xarabe de la fruta empecipiar nel Brasil en 1905 por Luiz Pereira Barreto, un médicu de la ciudá de Resende, en Rio de Janeiro. En 1906 ye llanzáu pola F. Diefenthaller, una fábrica de gaseoses en Santa María, Rio Grande do Sul, que producía'l Guaraná Cyrilla. En 1921 llanzar al mercáu Guaraná Champagne Antarctica, producida pola compañía homónima.
En Serbia y otros países del esti européu, fabrícase una bébora energizante a base de guaraná, comercializada con esti nome; pero en cuenta de ser una gaseosa, tien un sabor agrio y efeutu cardioacelerador. Con tal efeutu, atopóse que'l consumu del guaraná casi al natural, produz ciertes reaiciones placenteras nel ser humanu, ensin presentar dañu dalgunu, como lo son, ereiciones enllargaes por un determináu tiempu, sensación d'éxtasis, de ligerez, ente otres.
Paullinia cupana describióse por Carl Sigismund Kunth y espublizóse en Nova Genera et Species Plantarum (quarto ed.) 5: 117. 1821.[9]
Paullinia: nome xenéricu que foi nomáu por Carlos Linneo n'honor de Simon Pauli der Jüngere (1603-1680), un médicu y botánicu alemán quien afayó la planta.[10]
cupana: epítetu
!["Cymbidium]("https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c1/Cymbidium_Clarisse_Austin_%27Best_Pink%27_Flowers_2000px.JPG/50px-Cymbidium_Clarisse_Austin_%27Best_Pink%27_Flowers_2000px.JPG")
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. La Paullinia cupana ye un parrotal trepador de la familia Sapindaceae. Ye orixinariu de l'Amazonia, atopáu en Paraguái, Perú, Brasil, Colombia, Costa Rica y Venezuela.
El so frutu, el guaraná, ye ricu en vitamines y estimulantes como la cafeína polo que ye utilizáu pa consumos, principalmente como bébora.
!["]("http://ast.wikipedia.org/wiki/Ficheru:Guarana.jpg")
!["]("http://ast.wikipedia.org/wiki/Ficheru:Guarana_gnc1.png")
